first week at South Africa

Deze week is een week gebleken met vele avonturen. 

Een reis naar Afrika waar afscheid werd genomen van vrienden, familie en collega's.

Ik ging voor het eerst met het vliegtuig en mijn ontgroening begon vanaf Schiphol naar Londen. Dit was wel afzien. Als een kleine bange jongen werd ik gerustgesteld met de gedachte ; het komt goed,het komt goed,het komt goed.

De tweede vlucht was een langere vlucht van maar liefst twaalf uur in een veel grotere vliegtuig. Hier werden wij voorzien van een "heerlijke" maaltijd en een warm deken.

Bij aankomst mocht iedereen doorlopen, BEHALVE je raad het al de groepje waarin Guiliano voorop liep. Een kleine machtsvertoning van de mensen daar achter de balie lieten ons even onnodige documenten opzoeken om een stempel te krijgen. Dit hield ons niet tegen.

De Guiliano die zichzelf kenmerkt met een motor dat nooit op houdt, kan ik zeggen dat ik de afgelopen dagen even lekker weinig heb mogen doen. 

Op de dezelfde dag werden onze mooie oldtimers opgehaald om voor de komende vier maanden in rond te touren in het als ik het zeg chaotische Afrikaanse wegverkeer. Guiliano is Guiliano niet als hij hier de grenzen niet van opzoekt;). Je moet zo maar denken, ik weet nu in deze korte periode al hoe snel deze auto kan remmen, gas geven en hoe scherp je een bocht wel en NIET kan nemen, hehe. 

Er zijn mooie foto's toegevoegd van een tripje naar het strand; Blouwbergstrand. Hier was er mooi ruimte om even te zonnen en genieten van het uitzicht op de tafelberg. 

En natuurlijk zou je denken; Guiliano het is toch niet alleen genieten van de zon? Dit klopt, we zijn op donderdag nog naar DCH ( Durbin Childrens Home) geweest om kennis te maken met alleen nog maar de regels, protocollen en andere belangrijke en minder leuke dingen van het werk. Volgende week mogen we beginnen met het begeleiden en ondersteunen van de kinderen en ik kan alleen maar zeggen dat van wat ik nu al gezien heb wij als Nederlanders een enorm verschil kunnen maken.